Vanuit Moengo deel 13

Zoals uit mijn laatste e-mail blijkt zit ik hier al poosje. Zolang zelfs dat ik nu na 6 maanden een verblijfsvergunning moet aanvragen voor 1.5 jaar. Zal uitleggen hoe deze aanvraagprocedure bij mij is verlopen.
Woensdag middag met een leerkracht van Moengo uit naar de stad gereden. Hier aangekomen bij het Ministerie van Vreemdelingenzaken het formulier gevraagd ‘Verzoekschrift in tweevoud gericht aan de Minister van Justitie en Politie’. Deze hadden ze wel! Ja en ze hadden ook nog een checklist met benodigde documenten voor de aanvraag en Ja, ze hadden ook nog een formulier voor de garantsteller en Ja, ze hadden hiervoor ook nog een checklist en Ja, zo sta ik weer buiten met enkele formulieren om lekker in te vullen. Die avond bij mijn tante de procedure doorlopen voor de volgende dag en haar formulieren als garantsteller ingevuld. Van haar moest ik ook enkele kopietjes hebben van haar verblijfsvergunningen en haar werkgeversverklaring en natuurlijk een kopie van haar paspoort. Die avond nog een brief opgesteld voor BOB (Bureau Onderwijs Binnenland) waarin ik aangeef dat ik vrijwilligers werk voor ze doe op de Barronschool tot februari 2009.
Na goed te hebben geslapen om 8 uur ’s ochtends bij de vreemdelingendienst mij aangemeld. Ik dacht misschien hoef ik niet in de verblijfsvergunningsprocedure, maar kan ik ‘gewoon’ mijn visum ‘even’ verlengen. Nou, dat had ik toch mooi verkeerd gezien. Mijn visum was nog maar vier dagen geldig en dan moest ik toch echt het land al hebben verlaten. Zo niet dan….? was ik illegaal bezig. Kom ik dan weer terug in Suriname dan moest de aanvraagprocedure weer helemaal opnieuw worden gestart. Slik, uh, ik dacht dit doe ik wel even, maar dit bericht was wel even schikken.
Nou, dan maar de hele verblijfsvergunningsprocedure in gang zetten en kijken waar het schip strandt binnen vier dagen.
In de bus op weg naar de binnenstad kwam ik Kees Meershoek tegen. Stagiair van de Tu-Delft (Technische Bestuurskunde) die ook op de Barronschool bezig is met een project. Samen waren we gister naar de stad gegaan. Hij zou zich vandaag aanmelden bij BOB en een gesprek hebben met EBS (Energie Bedrijf Suriname). Kees is immers bezig te kijken naar de elektra voorziening van de Barronschool. Aan Kees heb ik de brief voor BOB kunnen geven zodat er een handtekening op komt.
Zo, eindelijk weer in de stad en weer op weg naar het Ministerie van Vreemdelingenzaken. Hier netjes een nummertje getrokken (81) en maar wachten. Meteen mocht ik me melden bij de balie waar mijn naam werd opgeschreven en werd gezegd dat nummer 81 niet geldig was en dat ik opnieuw een nummertje moest pakken nr 83, OH, ja, natuurlijk??? Weer was ik meteen aan de beurt. Om mij heen een stuk of 20 Chinezen, 10 Hindoestanen en enkele Creolen en Javanen netjes aan het wachten! De vrouw van het loket waar ik werd geholpen behandelde alleen Nederlandse emigranten. Ze gaf aan dat die meestal wel alles heden. De Chinezen komen elke dag. De ene dag hebben ze een pasfoto, een andere dag een geboorteakte opgesnord. Weet trouwens niet of Suriname wel de echtheid van al die Chinezen papierstukken kan controleren. Nou ja, ik kon beginnen.
Voor mij een aardige vrouw en links en recht een ½ meter aan papierwerk. Losse pasfoto’s, geschreven garantstellingen en geboorteaktes en zo nog veel meer. Daar gingen we dan een kopie en origineel laten zien van: verzoekschrift tot aanvraag, plakzegels van SRD 1,5??, 2 pasfoto’s, visum, retourticket, toelatingsformulier, alle beschreven pagina’s van het paspoort, een VOG (Verklaring Omrent het Gedrag) een bewijs van goed gedrag dus van de Nederlandse Justitie, geboorteakte van EURO 30, bewijs van ziektekostenverzekering en mijn middelen van bestaan. Ja en dit was dus mijn tante als borgsteller met haar middelen van bestaan. Uiteindelijk alles bij de hand en zo netjes in mapjes volgens de vrouw. Ze was wel blij deze dag omdat ik alles in een keer had!
Nu moest ik een kwitantie storting hebben van USD 150. Dit kon ik in SRD 517 pinnen en dan storten bij de kassa van Justitie en Politie. Natuurlijk was dit in een ander gebouw. OK, dus een uur later met het kwitantiebonnetje en een handgeschreven brief voor de aanvraag van een verblijfsvergunning van 1,5 jaar. Namelijk een garantstelling geeft 1 jaar en werk geeft 2 jaar. Ja, ik doe vrijwilligerswerk van 1,5 jaar! Deze vraag dan ook maar in de envelop met de rest van de stukken. Uiteindelijk alles officieel ingediend! Een bon meegekregen waarmee ik kan aantonen dat mijn aanvraag in behandeling is genomen. Binnen vier dagen zou ik worden opgebeld door Justitie en Politie met het antwoord of mijn aanvraag kompleet was of niet. De volgende dag hoorde ik dat ze staken en dat deze vier dagen dus wel even op zich kan laten wachten.
Zal worden vervolgd!