Vanuit Moengo deel 1
Zo daar zitten we dan! Het is n half 9 ‘s ochtends en daarnet de vlaggen parade gehad. Ik (Jan-Willem Sutorius) en zij (Tu-Delft studenten; Karin Meijer, Carlijn Gunst en Vincent Nowee) bevinden ons nu in een stroom versnelling. Vorige week Dinsdag hebben we 9 uur gevlogen en de reis naar Moengo van 3 uur in één keer gemaakt.
Leuk om hierna weer op het schoolterrein te komen en de verschillende leerkrachten te zien. Voordat je het weet is de school alweer uit (8u-1u) en ben je op Donderdag alweer druk bezig met de drie praktijk docenten het totale project aan het doornemen. Dhr Krommo, Ajeki en Wielzen hadden goede opmerkingen en suggesties voor het ontwerp en straks de uitvoering.
De stroomversnelling waar ik het over had was Vrijdag ochtend weer goed te merken. Om half 6 werden we opgehaald door Moengo Taxi voor een hobbel rit naar de stad Paramaribo. In de stad konden zij hun Visum verlangen en ik ook. Bij BOB (Ministerie van Bureau Onderwijs Binnenland) hebben wij ons aangemeld bij Bert Eerstelling. Mevrouw Doelkamid, de directrice van onze LBGO Barronschool had een brief ter introductie geschreven. Meteen vroeg zij aandacht voor de twee op te leveren praktijklokalen. Twee jaar terug heb ik met de renovatie een start gemaakt. De praktijkruimten hout en metaal zijn gemetseld, van nieuw hout voorzien en gedeeltelijk geschilderd. De school wil het gebouw al opleveren, maar ik wil met mijn bouwkundig oog nog enkele zaken aankaarten (elektra, werkbanken, verlichting, dakgoot).
Wat we precies allemaal op Zondag hebben gedaan, weet ik niet meer zo goed. Wel is mij bij gebleven dat de drie studenten tot ‘s avonds 11 uur de opmerkingen van de praktijkdocenten hebben verwerkt in hun tekening, planning en begroting.
Maandag onze eerste echte schooldag. Om 8 uur de vlaggenparade met het Surinaamse volkslied (eerste stuk in het Nederland en het tweede stuk in het Surinaams). Enorm snel gaan de lestijden voorbij en de bouwkundige besprekingen met de docenten. Ik heb nog steeds niet duidelijk uitgelegd wat mijn rol zal zijn op school en nu met de TU studenten.
Voor Donderdag heb ik een totale leerkrachten vergadering aangevraagd. Ik hoop dat ik dan ook beter mijn draai kan vinden. Niets ernstigs hoor, maar ik ben nu meer aan het ondersteunen dan ik aan mijn eigen opdrachten kom.
Dinsdag geen normale start van de dag op het schoolterrein gehad, maar een extra loop van 20 minuten, bovenop onze 30 minuten wandeling naar school. Dit extra stuk lopen komt doordat we een afspraak hadden met BHP-Billiton. Met enkele directieleden en stafleden hadden we een afspraak gemaakt. Om onze plannen toe te lichten. Het project van de TU studenten, het realiseren van een teken-, project-, expositieruimte kon goed worden uitgelegd. Dit soort projecten uitvoeren op e Barronschool met hulp van de leerlingen, eigen inbreng dmv fondsen, sluit goed aan op het ‘closerplan’ van de (Suralco) BHP-Billiton tegenwoordig. We krijgen ondersteuning van het bedrijf als we een planning opstellen en de benodigde materialen. Hier zal dan per onderdeel worden bekeken in hoeverre het project kan worden ondersteund. Over deze bespreking had ik wel een goed gevoel. Bij mijn project ‘het opzetten van een stagebureau’, gaven zij als opmerking mee dat de Suralco weg gaat. Over drie jaar zijn ze weg en zal het een enorme impact geven voor Moengo. Ik denk dat ze over de impact wel gelijk hebben. Het rare is dat er in Marowijne veel word gebouwd, gerenoveerd, vervoerd en opgezet. Ook zijn er enorm veel leerlingen die graag willen leren of die toch maar weer elke dag naar het schoolterrein komen.
Zo daar ben ik weer bij mijn begin, dat ik ‘daar zit’. Het is nu twee uur verder en tijdens dit schrijven, hebben we een zand/grind exporteur te woord gestaan en enkele leerlingen gesproken over hun lessen.